Kies je taal

L'Archiduc

L'Archiduc
5/12
2015 17:00

Le Jazz après shopping ... with Igor Gehenot 4tet

Laat er geen twijfel over bestaan: Gehenot kan spelen. Hij maakt mooie, lyrische muziek en de vergelijking met Jef Neve die her en der opduikt, houdt wel degelijk steek, ook al is de Vlaming een stuk flamboyanter in zijn aanpak en meer een man van het uitbundige gebaar. Bij Gehenot is het allemaal net iets meer getemperd, maar hij heeft een oor voor elegante melodieën en omringt zich met collega’s die ervoor zorgen dat hij in een zetel zit om de composities uit de doeken te doen.

Als zoon van een pianolerares aan het conservatorium, kon Igor Gehenot het lot moeilijk ontlopen en werd hij ingeschreven voor lessen klassieke piano. Echt interesseren deed het hem niet. Zijn interesse werd pas aangewakkerd toen hij de biopic Ray zag, over het leven van Ray Charles. Boogie werd zijn ding en zijn eerste hoofddoel was Hit The Road Jack kunnen spelen.

Vanaf dan begon hij de kleine lettertjes op de hoezen te lezen en dwaalde de jonge Gehenot meer en meer richting jazz af. Hij schreef zich in aan de jazzacademie van Amay (Huy) en leerde daar de basiscodes van de jazz. Hierna vervolgde hij zijn opleiding aan het conservatorium van Maastricht. Gehenot vertelt over deze periode: Mijn leraar, Frank Giebels, introduceerde mij tot de wereld van Bill Evans en de aanpak van het trio. Dat mijn voorkeur tegenwoordig uitgaat naar die formule, dateert uit die periode. Bij Bill Evans intrigeerde mij vooral het algemene geluid, zijn spel en zijn lyrisme. Alles wat hij deed met Scott Lafaro en Paul Motian blijft voor mij absolute top.

Op zeventienjarige leeftijd ontmoet hij drummer Antoine Pierre en ze stichten The Metropolitan Quartet. Het vriendenclubje heeft als grote voorbeeld het hele M-base concept met uiterst complexe structuren. We hadden energie zat, alles kon. Het was zeker niet perfect maar aan ideeën ontbrak het ons niet. Hun aanpak rendeert. Ze spelen vele concerten binnen België en daarbuiten en hun inspanningen worden bekroond met de prijs voor het Jonge Talent op het gerenommeerde Comblain-La-Tour Festival.

In 2009 schrijft Gehenot zich in aan het Koninklijk Conservatorium te Brussel. Hij blijft er slechts gedurende twee jaar. Ik wilde absoluut les krijgen van Eric Legnini. Helaas ben ik niet het echte schooltype en na twee jaar hield ik het voor bekeken. Het leek voor mij persoonlijk interessanter om als autodidact verder te studeren en vooral om de jamsessies af te schuimen. Volgens mij zijn er twee soorten opleidingen: deze aan de conservatoria en deze van de jamsessies. Ik opteerde bewust voor de tweede.

In 2011 volgt een nieuwe erkenning van zijn talent als Gehenot de Sabam Jazz Award voor Jong Talent in ontvangst mag nemen. De geldprijs die hij daarmee wint besteedt hij nuttig aan een nieuwe piano om nog harder te kunnen werken. Ondertussen beslist het label IGLOO Records om Road Story te producen. Gehenot doet voor zijn eerste album een beroep op zijn vertrouwde compagnon Sam Gerstmans en Teun Verbruggen, die reeds zijn sporen verdiende als drummer van het Jef Neve Trio. Het album komt uit in 2012. Op het repertoire staat enkel eigen werk van Gehenot: Componeren doe ik al een aantal jaren. Ik schrijf continu maar voer wel een strenge selectie door. Voor mijn trio heb ik het geluk te kunnen rekenen op twee straffe muzikanten. Sam kende ik al een tijdje. Met Teun kwam ik in contact tijdens een jamsessie in Dinant. Dat was pure magie. Hij ging meteen in op mijn voorstel om een trio te vormen.

De plaat wordt getypeerd door lyrisme en sensibiliteit, die vakkundig in evenwicht worden gehouden door een aantal meer uptempo passages met veel punch en aanstekelijke grooves. Het album wordt goed ontvangen in de nationale en de internationale pers. Zo schrijft het Engelse gespecialiseerde blad JazzWise: "it takes just a few bars of Promenade, the opening track of pianist Igor Gehenot's debutalbum Road Story, to realise it is the work of a rare talent who will surely number among the great names in jazz in the years to come. His touch, his articulation, his harmonic sense, his ideas and his perfectly balance sense of time are gifts of a magnitude that occur maybe once in a generation. (Stuart Nicholson, JazzWise, februari 2013)."

De artiest zelf blijft ondanks al deze mooie verwezenlijkingen en commentaren realistisch. De titel en de hoes van Road Story zijn daar een symbool van: We staan aan het begin van een avontuur en hebben nog een ganse weg af te leggen. We zien wel hoeveel zijwegen er zijn en waar we uiteindelijk zullen aankomen. 

En dat avontuur krijgt een vervolg. In september 2014 brengt het Igor Gehenot een tweede album Motion uit.

Met zijn trio schuimt Igor Gehenot regelmatig de Belgische en buitenlandse jazzfestivals af, zoals Brussels Jazz Marathon, Gent Jazz Festival, Gaume Jazz Festival, Festival EUJAZZ à Santiago (Chili), Igloo Jazz nights @ Paris, London Jazz Festival

Lees meer